Het grootste deel van de bebouwing heeft het bombardement van 1940 overleefd waardoor het Noordereiland zijn oude charme heeft behouden. Beeldbepalend vanaf de noord- en zuidoevers van de Maas zijn de ‘rijke’ Maaskade en de ‘armere’ Prins Hendrikkade.
Met de toename van de vergrijzing stijgt de behoefte aan woonvormen waarin wonen en zorg geïntegreerd zijn. De Oranjehof is een combinatie van 70 zelfstandige appartementen, een verpleeghuis voor 36 bewoners en een aantal voorzieningen.
De drie hoofdmassa’s, en daarmee de twee hoofdfuncties, zijn door middel van glazen trappenhuizen met elkaar verbonden, zodat zowel de zorg alsook de voorzieningen van het verpleeghuis zoals restaurant, activiteitenruimten, dokterspost, pedicure, kapper of winkel ook door de bewoners van de zelfstandige appartementen gebruikt kunnen worden.
Veranderde inzichten omtrent zorg en kwaliteitseisen maakten vervangende nieuwbouw noodzakelijk. Als speerpunt in een grotere ontwikkeling waarbij het bestaande complex ‘Open Vensters’ op termijn zal worden aangepast en uitgebreid zijn 42 seniorenwoningen gerealiseerd.
De appartementen zijn in drie lagen rond een rechthoekige binnentuin gelegen en worden ontsloten door middel van galerijen. De bovenste laag is rondom terughoudend en licht vormgegeven. Aan de voorzijde heeft het gebouw vier lagen en een accent. De hogere zijde is de wand van een toekomstig plein: de entree van het nieuwe complex in ontwikkeling. Aan dit plein ligt de gemeenschappelijke ruimte die ook door omwonenden gebruikt kan worden.
De Willem van de Bergh stichting (nu ‘s Heeren Loo) ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking o.a. door middel van huisvesting. De stichting voerde lang een beleid waarbij zoveel mogelijk bewoners van het intramurale complex huisvesting krijgen die geïntegreerd is in een woonwijk. Inmiddels is deze strategie zelfs omgedraaid en worden gewone woningen gebouwd tussen de complexen.
De Foyer voorziet in de huisvesting van jongeren die om diverse redenen soms een ‘steun in de rug’ nodig hebben. De steun wordt gegeven door het Centrum Voor Dienstverlening Rotterdam. De wooneenheden hebben per groep gemeenschappelijke sanitaire voorzieningen en een keuken. Er is begeleiding aanwezig en in het souterrain bevinden zich gezamenlijke ruimten.
Van deze drie panden aan de Henegouwerlaan (een deel van het Maastunneltracé) is de voorgevel gerenoveerd waarbij geluidwerende voorzieningen zijn opgenomen met behoud van de monumentale uitstraling.
De Groene Tuin is een wooncomplex gebouwd in de jaren ’70 en kende achterstallig onderhoud en een aantal woontechnische gebreken. De ingreep bestaat uit het wegwerken van het achterstallig onderhoud, waaronder het vervangen van galerij- en balkonhekken en het verhogen van de energieprestatie. Tevens zijn de entrees van de blokken vernieuwd en is onderzocht of er liften kunnen worden bijgeplaatst. Dat laatste bleek financieel niet haalbaar. Met de ingreep waarbij de uitgebouwde delen van de galerijen en de zijkanten van de balkons met gekleurd glas zijn uitgevoerd, de kopgevels zijn geïsoleerd en voorzien van onderhoudsvrije beplating en de entrees zijn vergroot is het totale imago van het complex sterk verbeterd.
De 345 maisonnette woningen in de wijk Walburg dateren uit de jaren zeventig. De woningen zijn verdeeld over in totaal zeven blokken, gelegen op drie verschillende locaties. Bouwfysische en energetische problemen, achterstallig onderhoud en de trieste aanblik van het complex doen besluiten tot een omvangrijke schil ingreep.
Voor elke locatie is een andere combinatie van kleuren en materialen gevelbekleding gekozen waardoor een grotere differentiatie in sferen in de wijk ontstaat. Gepatineerd koper, zink, aluminium golfplaat, kunststofbeplating, gelamineerd glas en hout worden wisselend ingezet. De entrees worden afsluitbaar gemaakt en over twee lagen naar voren uitgebouwd. De ingreep leidt tot de gewenste imagoverbetering, waarmee de verhuurbaarheid van het complex weer optimaal is en de bouwkundige kwaliteit voor de komende jaren op niveau.
